Το Εθνικό Πάρκο Kui Buri, που βρίσκεται περίπου 85 χλμ νοτιοδυτικά από το δημοφιλές παραλιακό θέρετρο Hua Hin, αναγνωρίζεται ως ένας από τους καλύτερους προορισμούς στην Ταϊλάνδη για θέαση ελεφάντων.
Έχοντας επισκεφθεί το Εθνικό Πάρκο Kui Buri αρκετές φορές στο παρελθόν, ήθελα να μοιραστώ αυτό το φυσικό κόσμημα με φίλους που επισκέπτονταν από το σπίτι στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όταν άκουσαν για υπέροχα τοπία όπου οι ελέφαντες και άλλα άγρια ζώα περιφέρονται ελεύθερα, ενθουσιάστηκαν που το πρόσθεσαν στα σχέδιά τους.
Επειδή το πάρκο δεν ανοίγει μέχρι τις 2 μ.μ. κάθε μέρα, εμείς —ή οι ενήλικες, τουλάχιστον!— απολαύσαμε μερικές ώρες πισίνας το πρωί στη βάση μας στο Hua Hin.
Μόλις οι έφηβοι σηκώθηκαν από το κρεβάτι, γρύλισαν και άρπαξαν brunch, ρυθμίσαμε το GPS και ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο μιάμιση ώρα για να φτάσουμε στο εθνικό πάρκο, που φημίζεται ως ένα από τα κορυφαία σημεία για να δεις άγριους ελέφαντες στην Ταιλάνδη.
Έχεις βρει αεροπορικά εισιτηρια; Δες και στο TicketsWe
Διαβάστε επίσης:Τι κοστίζει ένα ταξίδι στην Ταϊλάνδη το 2023
Σεξουαλικός Τουρισμός στην ταϊλάνδη
Ταξιδεύοντας στο Εθνικό Πάρκο Kui Buri
Δρόμος προσέγγισης
Η διαδρομή από το Hua Hin προς το Εθνικό Πάρκο Kui Buri είναι αρκετά ευθεία κατά μήκος ενός μεγάλου αυτοκινητόδρομου για το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής, διακλαδίζοντας τα τελευταία 30 λεπτά περίπου για να περάσετε μέσα από χωριά της υπαίθρου όπου τα κοτόπουλα ραμφίζουν στην άκρη του δρόμου και συναντάτε περισσότερα τρακτέρ και μηχανές παρά αυτοκίνητα.
Τα βουνά φαίνονται στο βάθος καθώς αφήνεις τους ήχους της θάλασσας πολύ, πολύ πίσω. Κάναμε μια γρήγορη στάση φωτογραφιών στη δεξαμενή Yang Chum, λίγα μίλια πριν από την τοποθεσία παρατήρησης ελεφάντων, για να προσθέσουμε περισσότερα στην ημέρα.
Παρόλο που είχαμε το δικό μας αυτοκίνητο για αυτό το ταξίδι, το έχω επισκεφτεί στο παρελθόν χρησιμοποιώντας ιδιωτικά και δημόσια μέσα μεταφοράς, ίσως την πιο περιπετειώδη περίοδο που περιλαμβάνει ένα λεωφορείο αργά τη νύχτα, μια διανυκτέρευση στην πόλη Kui Buri και ένα ανεπίσημο ταξί για τα κεντρικά γραφεία του πάρκου. Αυτή τη φορά, παρατηρήσαμε άλλους επισκέπτες που έφτασαν με ιδιωτικά αυτοκίνητα, με νοικιασμένα σκούτερ από το Pranburi (γενναίοι ψυχές!) και ως μέρος μικρών οργανωμένων ημερήσιων εκδρομών, πιθανώς από το Hua Hin.
Check-in για Safaris
Εθνικό πάρκο σημάδι
Το τελευταίο μέρος της διαδρομής οδηγούσε μέσα από πυκνές φυτείες από καουτσούκ, με τα δέντρα που προεξέχουν να μπλοκάρουν την ηλιοφάνεια και να χτίζουν μια ατμόσφαιρα σασπένς. Η καταχνιά λύθηκε και βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο και κυρίως άδειο πάρκινγκ, η αίσθηση της απομόνωσης έκανε τους φίλους μου να αναρωτηθούν αν φτάσαμε στο σωστό μέρος.
Τους οδήγησα σε ένα καθαρό μπλοκ τουαλέτας και σε έναν μικρό πάγκο για σνακ πριν τους βάλω στο μικρό εκδοτήριο εισιτηρίων. Κάθε επισκέπτης πρέπει να πληρώσει για την είσοδο στο εθνικό πάρκο πέρα από τα τέλη ομαδικού σαφάρι.
Κατά τη στιγμή της επίσκεψης (Οκτώβριος 2023), τα τέλη στάθμευσης ήταν 200 THB για αλλοδαπούς ενήλικες, 100 THB για αλλοδαπά παιδιά, 40 THB για ενήλικες από την Ταϊλάνδη και 20 THB για παιδιά της Ταϊλάνδης. Κάθε ομάδα έως οκτώ πρέπει επίσης να πληρώσει το τέλος σαφάρι των 850 THB, το οποίο περιλαμβάνει ένα φορτηγό, οδηγό και τοπικό οδηγό. Διατίθενται κιάλια προς ενοικίαση για 100 THB.
Τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες της πινακίδας του πάρκου—πιθανότατα προσπαθώντας να αγοράσουμε λίγο χρόνο ενώ αναρωτιόμασταν πώς να μεταφερθούμε καλύτερα στο πίσω μέρος του φορτηγού αναμονής—και μετά ανεβήκαμε στο, μερικές πιο χαριτωμένα από άλλες!
Συμβουλές επίσκεψης
Ως δευτερεύουσα σημείωση, θα συνιστούσα να φοράτε παπούτσια με αξιοπρεπή πρόσφυση και ρούχα που επιτρέπουν ευελιξία λόγω της εισαγωγής στο pickup. Επιπλέον, αν και δεν χρειάζεται πολύ περπάτημα, μπορείτε να πηδήξετε από το φορτηγό σε σημεία παρατήρησης και το έδαφος μπορεί να είναι λασπωμένο και ολισθηρό.
Ο καιρός ήταν αρκετά συννεφιασμένος και είχαμε μια καταιγίδα βροχής ενώ βρισκόμασταν στο σαφάρι μας, αλλά τίποτα δεν χαλούσε τη διάθεσή μας. Ωστόσο, εάν το επισκέπτεστε κατά τη διάρκεια της περιόδου αιχμής των βροχών (Ιούνιος έως Οκτώβριος), μπορεί να είστε ευγνώμονες για ένα πόντσο βροχής και μια τσάντα στεγνώματος – αφού φύγετε από το χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, υπάρχει ελάχιστο καταφύγιο.
Για τον ίδιο λόγο, τα καπέλα, τα γυαλιά και η αντηλιακή κρέμα είναι χρήσιμα σε μια φωτεινή μέρα. Εάν είστε ευαίσθητοι στη σκόνη, μπορεί να θέλετε μια μάσκα ή κασκόλ για να καλύπτει το στόμα και τη μύτη σας και ένα μπουκάλι νερό είναι πολύ ευπρόσδεκτο στη ζέστη και τη σκόνη.
Το πάρκο ανοίγει καθημερινά από τις 14:00 μέχρι το σούρουπο. Ωστόσο, είναι κλειστό κάθε Ιούνιο για συντήρηση και αναζωογόνηση.
Οδήγηση μέσα από το πάρκο
Misty Mountain
Αφού τακτοποιηθήκαμε στα στενά παγκάκια στο πίσω μέρος του φορτηγού, περάσαμε στο ανώμαλο έδαφος, ελπίζοντας ανυπόμονα να εντοπίσουμε ελέφαντες. Πυκνή ομίχλη κρέμονταν πάνω από ένα ανερχόμενο βουνό, αν και το πρωινό ψιλόβροχο δεν είχε στεγνώσει αρκετά τη γη για να αποτρέψει τα σύννεφα σκόνης καθώς οδηγούσαμε στις ανώμαλες διαδρομές.
Εντοπίσαμε σημάδια κατασκευαστικών εργασιών, τις οποίες ο οδηγός μας εξήγησε ότι ήταν η δημιουργία περισσότερων ποτιστήριων για τα πολλά κοπάδια των τοπικών ελεφάντων.
Περνώντας τα φορτηγά που σταμάτησαν για να συζητήσουν πιθανές περιοχές παρατήρησης, η προσμονή αυξανόταν με κάθε τρίξιμο του ασυρμάτου του οδηγού. Καθώς θαυμάζαμε το απόκρημνο περιβάλλον, ρωτήσαμε τον οδηγό μας για άλλα ζώα που τριγυρνούσαν στην περιοχή.
Εξήγησε ότι – παράλληλα με τους ελέφαντες και τους γκαούρ – η περιοχή ήταν επίσης σπίτι για ντροπαλές και σπάνια όρατες λεοπαρδάλεις, διάφορα είδη πουλιών και διάφορα ερπετά. Προφανώς, τα παρακείμενα βουνά, που παρέχουν ένα φυσικό σύνορο μεταξύ Ταϊλάνδης και Μιανμάρ και μόλις μίλια μακριά, είναι επίσης η παιδική χαρά των τίγρεων, η παρουσία τους είναι γνωστή μόνο χάρη στις συσκευές παρακολούθησης.
Ο οδηγός μας σταματούσε υπομονετικά κάθε φορά που θέλαμε να κοιτάξουμε στα δέντρα, θέλοντας να εμφανιστεί ένας ελέφαντας. Τα πουλιά έκαναν twitter και φώναξαν από τις κρυψώνες τους μέσα στο καταπράσινο τοπίο, και πιάσαμε μια λάμψη χρώματος και γρήγορα είδαμε έναν δυνατό κεράτινο ψηλά στις κορυφές των δέντρων.
Διατήρηση ελέφαντα και βιώσιμος τουρισμός
Στο παρελθόν, οι ελέφαντες μάστιζαν τους ντόπιους αγρότες, καταστρέφοντας τα εδάφη τους και μασάζοντας τις καλλιέργειές τους. Τελικά, ωστόσο, οι άνθρωποι είδαν την αξία της προστασίας της τοπικής άγριας ζωής και γεννήθηκε ένα έργο βιώσιμου οικοτουρισμού.
Οι προσπάθειες αναδάσωσης ενθαρρύνουν τα πλάσματα να παραμείνουν στους φυσικούς τους βιότοπους, επιτρέποντας στα αγροκτήματα να ανθίσουν, και τα σαφάρι που ηγούνται τοπικά παρέχουν περαιτέρω εισόδημα στους χωρικούς. Επιπλέον, λόγω των οικονομικών κινήτρων και της συγγένειας για τη γη, οι γύρω κοινότητες συμμετέχουν σε πρωτοβουλίες κατά της λαθροθηρίας και προστασίας. Το εισόδημα από τον τουρισμό βοηθά στις εργασίες διατήρησης.
Spotting Gaur
Αφού αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι η Lady Luck απλώς δεν ήταν στο πλευρό μας εκείνη την ημέρα, είδαμε ένα κοπάδι γκαούρ που βοσκούσε σε μικρή απόσταση. Θα σας συγχωρούσαν που πιστεύατε ότι αυτά τα βοοειδή είναι σαν τα κανονικά βοοειδή με την πρώτη ματιά, αλλά μια πιο προσεκτική επιθεώρηση με τη βοήθεια διοπτρών αποκαλύπτει το πραγματικό τους μέγεθος και τη μυϊκή τους κατασκευή.
Πράγματι, αυτά τα τεράστια πλάσματα, ιθαγενή στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία, είναι το μεγαλύτερο είδος άγριων βοοειδών. Η θέασή τους γίνεται ακόμα πιο ξεχωριστή γιατί είναι ευάλωτο είδος.
Συνεχίσαμε σε ένα σημείο επιφυλακής όπου, παρά το ότι περιμέναμε υπομονετικά, δεν υπήρχαν πολλά να δούμε εκτός από καλειδοσκόπια από πεταλούδες σε μια ευρεία ποικιλία αποχρώσεων, πουλιά, και άλλα γουρούνια πολύ μακριά.
Ο οδηγός μας μας διαβεβαίωσε για μια άλλη περιοχή παρατήρησης όπου μπορεί να έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία. Υπενθύμισα απαλά στους φίλους μου ότι δεν υπάρχουν ποτέ εγγυήσεις για να δουν την άγρια ζωή, ενώ νιώθω κρυφά ενοχές που εντόπισαν πολλούς ελέφαντες σε προηγούμενες επισκέψεις.
Προσδοκίες ελέφαντα
Ελέφαντες σε απόσταση
Συνεχίζοντας την ανώμαλη οδήγησή μας, σωρούς από σκαμμένα που χτίζουν τις ελπίδες μας, ξαφνικά παρατηρήσαμε τρεμόπαιγμα του γκρι και κίνηση σε μια πλευρική τροχιά. Θα μπορούσε να είναι?!
Το pickup μας έκανε πίσω γρήγορα, και παρακολουθήσαμε με δέος τρεις ελέφαντες να περπατούν έξω από το κάλυμμα του δέντρου για να ξεριζώσουν γρασίδι με τους κορμούς τους. Ο οδηγός μας εξήγησε ότι το τρίο των ελεφάντων ήταν πιθανότατα μητέρα, πατέρας και παιδί, με έναν από τους ελέφαντες αισθητά μικρότερος από τους άλλους.
Νεαρός ελέφαντας
Ευτυχώς, η οικογένεια των ελεφάντων έμεινε να τρώει για αρκετή ώρα, επιτρέποντάς μας να τους παρατηρούμε αθόρυβα από απόσταση χωρίς να φαίνεται άλλη ψυχή. Το θρόισμα, τα τραγούδια των πουλιών και τα κλικ της κάμερας ήταν οι μόνοι ήχοι μέχρι που ένα άλλο φορτηγό ήρθε μαζί μας περίπου δέκα λεπτά αργότερα.
Τελικά, οι τρεις ελέφαντες ξυλοκόπησαν την πίστα, εξαφανίστηκαν από το οπτικό πεδίο μέσα στο δάσος και μας άφησαν την αίσθηση ότι γίναμε μάρτυρες κάτι αρκετά μαγικό.
High Hopes and Other Wildlife
Ελάφι
Το σαφάρι μας συνεχίστηκε με μια ανανεωμένη αίσθηση του σκοπού, περνώντας μας μπροστά από πολλά σκιρτά ελάφια και ακόμη περισσότερο γκουρ. Ενωθήκαμε σε ένα μικρό πλήθος σε ένα άλλο σημείο επιφυλακής, όλοι ήλπιζαν να δουν ελέφαντες να περπατούν στην κάτω πεδιάδα.
Είχα δει στο παρελθόν 33 ελέφαντες από το ίδιο σημείο -πληροφορίες που απέκρυψα από τους φίλους μου- οπότε οι ελπίδες ήταν μεγάλες. Ένας δασοφύλακας συνέχιζε να προτρέπει τους ανθρώπους να είναι ήσυχοι και υπομονετικοί, διαβεβαιώνοντάς μας ότι αρκετοί ελέφαντες ήταν κοντά.
Δυστυχώς, κανένα δεν εμφανίστηκε μέχρι τη στιγμή που δυστυχώς έπρεπε να φύγουμε από το πάρκο για την ώρα κλεισίματος του σούρουπο και ακολουθήσαμε πολλά οχήματα πίσω στο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων.
Επιστρέφοντας στο Χούα Χιν
Αν και είδαμε σχετικά λίγους ελέφαντες σε αυτήν την επίσκεψη, η ποικιλία της άγριας ζωής, η θέα και η ειρηνική ατμόσφαιρα έκαναν αυτό το απόγευμα ένα νικηφόρο απόγευμα για όλους. Η νύχτα πλησίαζε γρήγορα, οπότε μετά από μια επίσκεψη στο μπάνιο και φόρτωση περισσότερων σνακ από το περίπτερο, ξεκινήσαμε την επιστροφή στο Hua Hin, θέλοντας να πάμε στον κεντρικό δρόμο πριν τυλιχτούμε στο σκοτάδι.
Διαβάστε επίσης:Είναι ασφαλής η επίσκεψη στην Ταϊλάνδη
Πόσο διαρκεί μια πτήση προς Ταϊλάνδη από τις ΗΠΑ;
